Tekrar merhaba tosunum. En son Ocak ayında karalamışım bir şeyler. Senin doğumunla birlikte bir heves başladığım, sen büyüyüp yazıları bloğa girme işini sana devredene kadar devam ettirebilmeyi umduğum minik günlüğümüze büyük bir ara vermiş oldum. Aşağı yukarı beş ay olmuş. Ama resimlerden bile ne kadar büyüdüğünü anlamışsındır. Kıdemli bebeklikten acemi çocukluğa terfi ettin artık. Bu beş ayda ne oldu da yazamadım bilmiyorum. Biraz zamansızlık, biraz heves azalması, biraz üşengeçlik. Hepsinden biraz işte. Ama en çok zamansızlık. Yapacak çok iş bir o kadar az zaman. Bu arada neredeyse 100 kilo oldum. Kendimi taşımaktan yoruluyorum. Bu yüzden spor salona gitmeye başladım hafta içi. Birlikte geçirdiğimiz zamandan çalmamaya çalışıyorum elimden geldiğince. Şimdi Temmuz'un serin bir gecesi. Spordan geldim. Balkonda bilgisayarı açıp, uzun zaman sonra sol üst köşede favorilere kaydettiğim bloğumuz linkini tıkladım. Sayfa sayfa geriye gidip büyüyüşünü gördüğümde ne güzel olmuş iyi ki yazmı...
Babadan oğula hatıra defteri