ÖMER DORUK CANPOLAT

Tatlı şempanzem dile kolay 10 koca ayı geride bıraktık. Her geçen gün daha da sevimli oluyorsun. Yavaş yavaş kişiliğin de oturmaya başlıyor. Artık istediğin birşey olmayınca ağlama silahını kullanmayı öğrendin. Yemek yemek istemediğinde biraz ısrarcı olursak, kucakta kalmak istemediğinde kucakta tutarsak, al beni kucağına dediğinde dönüp gidersek, kurcalamak istediğin bir şeyi sana vermezsek şiddeti yavaş yavaş artan huysuzlukların artık günlük sıradan olaylar. Ben bebek olsam bu tür durumlarda kıyameti koparırdım. Neyse ki sen çok uslu bir bebeksin. Bu nedenle her türlü kaprisini keyifle çekiyoruz. Artık televizyon izleme sürene sınır koyduk. Televizyon karşısında çok fazla zaman harcıyor ve açıkken bütün dikkatini televizyona odaklıyordun. Top patlasa dönüp bakmıyordun desem yeridir. Şimdi sadece biz izlediğimizde sen de yanımızdaysan izliyorsun. Genellikle BabyTV ya da müzik kanalları açık kalıyor. Ritmik bir bünyen var. Melodilere vakit kaybetmeden poponla ayak uyduruyorsun :) Ama ...

B abacım sana PlayStation aldım. Henüz arkadaş çevresi edinmek için çok küçüksün. Akşamları biz gelene kadar bütün gün nanni ile evdesin. Havalar soğuduğu için dışarı gezmeye de çıkamıyorsun artık. Evde sıkılma diye Erşan abine Kanada'dan PS3 sipariş ettim. Gelince kurup oyunu açtım sana. Ama dönüp yüzüne bile bakmadın. Sanırım doğru oyuncak seçmede çok başarılı değilim. Ve hatalarımın bedelini kendim çekiyorum. Eee o kadar fedakarlık da yapalım değil mi ? Verdiğimiz para boşa gitmesin diye kendimi cezalandırıp sen uyuduktan sonra bütün gece PS3 le ben oynuyorum. :)) Bu işin şakası. Annene de böyle söyledim, belki yırtarız diye. Ama yemedi. Olsun. Her erkeğin yemek yemek ve barınmak kadar doğal ve öncelikli ihtiyacı PlayStation.  Uzun zamandır türlü şirinliklerle hediye olarak almayı beklesem de, annene "doğum günümde bana PlayStation alsana" demek içimden gelmedi. O acıyıp alır bir gün diye bekledim ama acımadı :)) Neyse Kanada'dan ucuza alma fırsatını bulunca kaçırm...

Akşamları uyku saatine yakın zamanlarda seni kucağıma alıp evin içinde gezintiye çıkardığımda, ellerini omuzlarıma atıp yanağınığını yanağıma dayayıp etrafı izlemene. İşten eve geldiğimde daha ayakkabılarımı çıkarırken beni görüp koşar adım emekleyerek bana koşmana, seni kucakladıktan hemen sonra sıkılıp yere indirmemi istemene. Seni uyutmaya çalıştığımızda kendi kendine ninni söylemene.  Kucağıma almadan gülücükler attığın halde kucağımdayken yüzüme bile bakmamana, hatta yüz yüze gelmek istediğimde kafanı çevirip durmana. Farkında olmadan desteksiz ayakta durduğunu anladığında önce mutlu bir gülümseme, ardından düşüşe geçerken korkuyla karışık şaşkınlıktan şekil şekil olan yüzünün komik hallerine.   Halının üzerinde beğendiğin bir oyuncakla oynarken birden onu ağzına alıp çoban köpekleri gibi ağzında oyuncak evin içini turlamana.  Parkede çorapların kaymasına rağmen bitmek tükenmek bilmeyen bir istekle koltuktan destek alıp kaya kaya ayağa kalkma çabalarına.  Dünya dışı varlıklar oldu...

Minik meleğim, uzun zaman olmuş buraya yazmayalı. Bir iki satır karalamak istedim yine. Genellikle, adı üstünde "kayda değer" birşeyler olduğunda kayda almak lazım diye düşündüğümden rutini pek yazmıyorum. Ömrümüz yeterde herşey yolunda giderse bu günce epey uzun bir kitap olacak senin için.  Havalar Aralık ayında görmeye alışık olmadığımız kadar güzel. Pastırma yazı dedikleri dönemi yaşıyoruz sanırım. Havayı koklayan adam bir iki haftaya kış soğukları ve kar yağışının gelebileceğini söylüyor. Yürüme işini o zaman kadar sökersin inşallah da karda yuvarlanırız biraz seninle. Her geçen gün seni zaptetmek daha da zorlaşıyor. Değişik alışkanlıklar edinip bırakıyorsun zamanla. Emekleme faslını hızlı aştın sayılır. Tutunarak ayağa dikilebilecek bir yer bulursan yorulana kadar ayakta kalıyorsun. Hala kucak en favori mekanın ama. Akşam uyku saatin yaklaştığında huysuzluk yaparsan kucağıma alıyorum seni. Hemen yaygarayı kesiyorsun haliyle. Evin odalarını geziyoruz tek tek. Girişt...