Ana içeriğe atla

Eee Merry Christmas o zaman...


Bu yıl bir çok ilk yaşadık ya minik kurabiyem. En güzeli ilk kez anne baba olmaktı. Hayatımın en güzel ilkiydi o. Ailemiz için 2009'un son ilki ise yeni yıl kutlaması oldu. 

Her yıl olduğu gibi bu yıl da annen özenle evi süsledi. Yeni yıla bir hafta kalmıştı ve bizim hala bir planımız yoktu. Aslında uzun zaman önce yılbaşı gecesi dışarıya çıkmayı bırakmıştık. Çünkü trafik ve kalabalık yüzünden eğlenceden çok kabusa dönüyordu gece. Bu yıl da evimizde kalmayı planlıyorduk. Sonra Ersan abinler aradı. Bizi evlerine davet ettiler. Geçen yıl onlar bize uğramışlardı. Bu yıl da bizim onlarla birlikte yeni yıla girmemizi istemişler. Çok güzel insanlar biz de seve seve kabul ettik. Onların da minik bir prensesleri var. Derin isminde. İlerde apla apla diye peşinde dolanırsın. Biz Prag'da karşılaştığımızda Ebru ablanın karnındaydı. Şimdi 4 yaşında kocaman kız oldu.

Akşam hava karardığında evden çıkıp yola koyulduk ki, 10 dakikalık yolda arabada uyuya kaldın. Seni uyandırmaya da kıyamayınca Derin'in yatağında uykunun tadını çıkarmaya devam ettin. Biz de Ersan abinin hazırladığı nefis sofrada laflayarak yılın son saatlerini geçirmeye başladık. Derin dört gözle senin uyanmanı bekliyordu. Ama senin uyanmaya pek niyetin yoktu. Bende yeni yıla uyuyarak girmene izin veremedim :) Saat 11 gibi uyandırdım seni. İki çekirdek aile birlikte yeni yıla girdik. Bol bol Derin'le oynadın. Sen onu, o da seni çok sevdi. Biraz daha büyümen lazım iyi bir oyun arkadaşı olabilmek için. Şimdilik daha çok oyuncağı gibi duruyorsun :)


Yılbaşı gecesi alalede bir gece değil tabiki. Bir gecede her şey değişmiyor. Bu geceyi bu kadar özel yapan şey, günlük hayatın hengamesinde unuttuğumuz muhakeme fırsatını vermesi. Her hangi bir gün yapamaz mıydık ? Bilmem belki yapabilenler de vardır. Her yeni yıl hayatın devrelerinden biri gibi. Bir devre bitiyor o gece. Dinlenip, soluklanıp nasıl bir hayat istediğimizi düşünüyoruz. Geçip geride kalan yılın doğrularını, yalnışlarını, pişmanlıklarını, heveslerini, hayallerini, sahip olduklarımızı, olamadıklarımızı düşünürüz. Arzu ettiğimiz şeyler için neler yapabileceğimizi düşünür, ve herkes gibi yeni yılın bir önceki yıldan daha güzel geçmesini dileriz. Benim de yeni yıl için kendi adıma aldığım kararlar var ama onları pas geçiyorum. Çünkü olur da gerçekleştiremezsem burada okuyup moralimi bozmaya niyetim yok. Dilek ve temenniler kısmına geçelim o yüzden. 

Her şeyden önce sağlık sorunu yaşamadan hep birlikte huzurlu bir yıl geçirmemizi diliyorum. Sevdiklerimiz ve yakınlarımızın sadece güzel haberlerini duymayı diliyorum. Başka da bir şey istemem yeni yıldan. Her şeyi devletten beklememek lazım. Gerisini ben hallederim :)


Yılbaşı da geride kaldı. Şimdi 1 yaşına geri saymaya devam edelim. 49...48...47.....

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Elmyra Duff

Uzun zamandır bir köpeğimiz olsun istiyorum ben. Her fırsatta söylerim annene. Annen köpeklerden çekinir. Köpeklerden hoşlanmaz diyemem sadece uzaktan sevmeyi tercih eder. Yanlarına sokulmaz, hatta bir köpek ona doğru yaklaşırsa genelde kaçacak delik arar. Bu yüzden köpek besleme sevdası bahçeli bir evimiz olana kadar rafa kaldırılmıştı. Ortaköy'de oturduğumuz zamanlarda kendimize ait bir kedimiz olmuştu. Mısırdı adı. Ona bakıp büyütmek bile ciddi sorumluluk istiyordu.Sonra anneannene devrettik o sorumluluğu. Kendimize zor bakıyorduk o zamanlar. :) Hayvan sevgisinin çocuk gelişiminde çok önemli bir rolü olduğu, evde evcil bir hayvan ile birlikte büyümenin çok olumlu katkıları oluğunu duyuyoruz, okuyoruz. Ama hali hazırda apartman dairesinde yaşarken, hakkını vererek evcil bir hayvanı sahiplenmeye hazır olmadığımızı ben de kabul ediyorum artık. Bahçeli bir eve geçersek ilerde ilk işim bir köpek almak olacak ama. Çünkü sen de benim gibi bayılıyorsun köpeklere. Şimdiye kadar tatsız b...
Yorum Gönder
Okumaya Devam Et

İlk Karşılaşma

B u notları tutmak için geç kalmışım belli ki. Hamileliğin öncesi ve sonrasıyla 15 aylık bir zamanı, birkaç nota sığdırmak tahmin ettiğimden de zor oluyor. İlk aklıma geldiğinde bu işe başlasaydım daha iyi olurdu belki. En azından bir yerlere not almalıymışım. Doğuma kadar birbirimizle, doğum sonrası Doruk'la o kadar meşguldük ki bir günlük tutmaya ya da herhangi bir hobiye ayıracak zaman ne yazık ki hiç olmadı. Son yazıda kaldığım yer hamileliğin sekizinci ayıydı. Evde hazırlıklar tamamlanmış, sona yaklaşan hamileliğin hediyesini beklemeye başlamıştık. Zaman azaldıkça heyecanımız da artıyordu. Son trimester de rutin kontrollerin aralığı 15 güne inmişti. Bizim de doğumu yapacağımız hastaneye karar verme zamanımız gelmişti. Aslında iki alternatifimiz vardı. Ya John Hopkins ya da Tekirdağ Devlet Hastanesi. Çok alakasız göründüğünü biliyorum. İlk tercihimiz Suzan'ın laperoskopi ameliyatını yaptırdığımız modern bir hastane olan John Hopkins'ti. Ancak Doğum Tekirdağ Devlet Hast...
2 yorum
Okumaya Devam Et

Iyiligi Kalbınden Tasan Kuzu

Yepyeni bir yılın günlerini birlikte tüketmeye başladık bile oğlum. Çok şükür. Özellikle bu yılbaşı eğlenceli ve huzurlu geçti. Bir yılbaşı gecesine yakışır biçimde kar yağdı. Ben zaten yarım gün için işe gitmeyi manasız bulanlardanım. Kar da gitmeme izin vermeyince Perşembe'den Pazara 4 günlük bir yeni yıl tatilimiz oldu.  Yılın son günü neredeyse tüm gün dışarıda karla oynadık. En sevdiğin şeylerden biri. Evde "Bu sene mutlaka gideriz" diye her zaman tam takım kayak kıyafetleri bulunduruyoruz :) Kar topu oynamaya çıkarken kayak kıyafetlerimizi giydik. Üşüme ıslanma riskini azalttık böylece. Bütün çocuklar bahçedeydi. Kimi kartopu oynuyor, kimi kardan adam yapıyordu. Biz ve bir kaç kişilik proje ekibi ise iglo yapmaya karar verdik. Kamyonunun kasasında kiremit haline getirdiğimiz karlar ile igloyu inşa etmeye çalıştık. Ama tahmin ettiğimizden daha zor ve uzun sürecek bir uğraşmış. Sen minecraft evi yapıyoruz diye kendini ve diğer çocukları motive etmeye çalışs...
Yorum Gönder
Okumaya Devam Et