Ana içeriğe atla

Yine mi Ateş !!!

Çok şükür 2009'u bir kez hastalanarak kapattık diyorduk. 41 kere maşallah diyorduk. Gerçekten de şimdiye kadar çok hastalanmamıştın. 8 tane inci dişini sıralarken bile bu ateş derdiyle uğraşmamıştık.

Dün akşam arkadaşlarımla yemekten geç döndüğüm için seni göremeden geçirdim dünü. Sabah işe gitmek için uyandığımda sen de uyanık ol istedim. Seni görüp işe gideyim diye. Böyle olacağını bilseydim istemezdim. Sabah her zaman ki saatte işe gitmek için uyandım. Mutfakta kendime çay hazırlarken ateş düşürücü ilacın kutusunu görünce ters bir şeyler olduğunu anladım. Seni kontrol etmek için odana girdiğimde nanninin kucağında uyanık halde etrafı izliyordun. Her zamanki neşen ve hareketliliğinden eser kalmamıştı. Sabaha karşı ateşin çıkmaya başlamış. İlk ateşinde yaşadığımız şeyleri tekrar yaşamak üzere olduğumuzu anladım.

38.5 civarında olan ateşin ilacın etkisi ile bir miktar düştü. Eski haline yaklaşınca genel durumun biraz geç kalarak işe gittim. Bütün gün annen ve ben anneannen ile durumunu öğrenmek için telefonlaştık. Önceki ateş vakasında ateşini popodan ölçmüştük. Bu kez hafif bir pişik durumu ve 1 yaşını doldurmak üzere oluşun sebebi ile koltuk altını denemek zorunda kaldık. Annen de şu kulaktan ateş ölçen dijital termometrelerden almış. Saat 15:30 gibi anneannen aradı. Ateşin 39 dereceye çıkmış. Apar topar izin alıp eve geldim. Annen de izin almış. Geldiğimde o da evdeydi. Bütün gün nanni bir an olsun yanından ayrılmadı. İlaç desteği de verdi. Ama ateşin yine de yeterince düşmediği için ılık bir banyo yaptırdık sana. Bir ölçü ateş düşürücü şurubu da alınca neyse ki tekrar normale döndün. Oyuncaklarınla oynayıp tekrar gülücükler atmaya başladın. Epey de bitkin düşmüştün ama. Akşam üzeri yediklerinin bir kısmını da çıkardın.

Geçen defa ateş sorununu tamamen atlatmamız 3 gün sürmüştü. Bu kez de kontrolü elden bırakmıyoruz ve endişeleniyoruz. Çünkü iki saat kadar önce nanni seni biraz uyutmak istedi. Bir saat sonra ateşini kontrol ettiğimizde cihazda 40 dereceyi görünce istemsiz bir panik havası yaşadık. Neyse ki nanni bizden daha soğukkanlı. O bizi sakinleştiriyor. Tekrar fitil, biraz soğuk havlu ile eklemlere masaj. Ateşini yavaş yavaş düşürdük 38'e. Şimdi içeride nanni ile uyumaya çalışıyorsunuz. 10 dakika önce içeriden kahkahalar geliyordu. Uyumaya pek niyetin yok. Neşen pek yerinde şimdi maşallah. Son ölçümde de ateşin 37.4 çıktı. Biraz olsun rahatladık şimdi. Umarız sabaha kadar böyle sürer.

Bir an önce toparlan meleğim. Seni çok seviyoruz..

Ek not : O gece ateşin düştü... Sabah eskisi gibi kıpır kıpırdın. Herkes "Çocuk bu ateşi çıkar, endişelenmeyin" dese de, öyle olmuyor işte. Geçmiş olsun davşanım.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Elmyra Duff

Uzun zamandır bir köpeğimiz olsun istiyorum ben. Her fırsatta söylerim annene. Annen köpeklerden çekinir. Köpeklerden hoşlanmaz diyemem sadece uzaktan sevmeyi tercih eder. Yanlarına sokulmaz, hatta bir köpek ona doğru yaklaşırsa genelde kaçacak delik arar. Bu yüzden köpek besleme sevdası bahçeli bir evimiz olana kadar rafa kaldırılmıştı. Ortaköy'de oturduğumuz zamanlarda kendimize ait bir kedimiz olmuştu. Mısırdı adı. Ona bakıp büyütmek bile ciddi sorumluluk istiyordu.Sonra anneannene devrettik o sorumluluğu. Kendimize zor bakıyorduk o zamanlar. :) Hayvan sevgisinin çocuk gelişiminde çok önemli bir rolü olduğu, evde evcil bir hayvan ile birlikte büyümenin çok olumlu katkıları oluğunu duyuyoruz, okuyoruz. Ama hali hazırda apartman dairesinde yaşarken, hakkını vererek evcil bir hayvanı sahiplenmeye hazır olmadığımızı ben de kabul ediyorum artık. Bahçeli bir eve geçersek ilerde ilk işim bir köpek almak olacak ama. Çünkü sen de benim gibi bayılıyorsun köpeklere. Şimdiye kadar tatsız b...
Yorum Gönder
Okumaya Devam Et

İlk Karşılaşma

B u notları tutmak için geç kalmışım belli ki. Hamileliğin öncesi ve sonrasıyla 15 aylık bir zamanı, birkaç nota sığdırmak tahmin ettiğimden de zor oluyor. İlk aklıma geldiğinde bu işe başlasaydım daha iyi olurdu belki. En azından bir yerlere not almalıymışım. Doğuma kadar birbirimizle, doğum sonrası Doruk'la o kadar meşguldük ki bir günlük tutmaya ya da herhangi bir hobiye ayıracak zaman ne yazık ki hiç olmadı. Son yazıda kaldığım yer hamileliğin sekizinci ayıydı. Evde hazırlıklar tamamlanmış, sona yaklaşan hamileliğin hediyesini beklemeye başlamıştık. Zaman azaldıkça heyecanımız da artıyordu. Son trimester de rutin kontrollerin aralığı 15 güne inmişti. Bizim de doğumu yapacağımız hastaneye karar verme zamanımız gelmişti. Aslında iki alternatifimiz vardı. Ya John Hopkins ya da Tekirdağ Devlet Hastanesi. Çok alakasız göründüğünü biliyorum. İlk tercihimiz Suzan'ın laperoskopi ameliyatını yaptırdığımız modern bir hastane olan John Hopkins'ti. Ancak Doğum Tekirdağ Devlet Hast...
2 yorum
Okumaya Devam Et

Iyiligi Kalbınden Tasan Kuzu

Yepyeni bir yılın günlerini birlikte tüketmeye başladık bile oğlum. Çok şükür. Özellikle bu yılbaşı eğlenceli ve huzurlu geçti. Bir yılbaşı gecesine yakışır biçimde kar yağdı. Ben zaten yarım gün için işe gitmeyi manasız bulanlardanım. Kar da gitmeme izin vermeyince Perşembe'den Pazara 4 günlük bir yeni yıl tatilimiz oldu.  Yılın son günü neredeyse tüm gün dışarıda karla oynadık. En sevdiğin şeylerden biri. Evde "Bu sene mutlaka gideriz" diye her zaman tam takım kayak kıyafetleri bulunduruyoruz :) Kar topu oynamaya çıkarken kayak kıyafetlerimizi giydik. Üşüme ıslanma riskini azalttık böylece. Bütün çocuklar bahçedeydi. Kimi kartopu oynuyor, kimi kardan adam yapıyordu. Biz ve bir kaç kişilik proje ekibi ise iglo yapmaya karar verdik. Kamyonunun kasasında kiremit haline getirdiğimiz karlar ile igloyu inşa etmeye çalıştık. Ama tahmin ettiğimizden daha zor ve uzun sürecek bir uğraşmış. Sen minecraft evi yapıyoruz diye kendini ve diğer çocukları motive etmeye çalışs...
Yorum Gönder
Okumaya Devam Et