Ana içeriğe atla

İlk göz ağrımıza elveda


Senin aramıza katılacağını öğrendiğimizde araba almaya karar vermiştik. Annen araba kullanmayı henüz bilmiyordu. Acil durumlar için hem evin önünde bir araba olsun hem de bahane ile annen araba kullanmayı öğrensin diye 2008 yılında bir heves araba arayışlarına girip annenin en beğendiği model olan Honda Civic'te karar kılmıştık. Çok hayırlı bir araba oldu bize. Annen ve anneannen onda arabayı kullanmayı öğrendi. Şehir trafiğine iki acemi şöför katıldı sayesinde :) Zaman zaman aküsünü bitirip yolda kalsalar da annen de anne annen de çok memnundu ondan. Ben kendimi katmıyorum çünkü genellikle şirketin verdiği aracı kullanıyordum. Ama o memnuniyet ailemizin bagaj hassasiyeti ve arabamızın yakıt konusundaki cömertliği yüzünden kaşıntıya dönüşünce, arabamızla vedalaşıp isteklerimize daha uygun bir modele geçmeye karar verdik. Araba sonuçta altı üstü. Ama bizim kendimize ait ilk arabamızdı. Senin minicikken seyehat ettiğin, direksiyon hocamız, feminen yakışıklımızdı :) Şimdi o gidip yerine daha zamana uygun, daha cüsseli ve tutumlu bir araba geliyor. Tarihin tozlu sayfalarında kaybolmasın diye iki kelamı araya sıkıştırayım dedim. Güle güle civicimiz. Hoşgeldin 5008'imiz. Sanırım Eylül'deki tatilimize de yeni arabamızla gideceğiz. Kazasız, dertsiz, telaşsız ve keyifli seyehatlere ev sahibi olur inşallah.


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Elmyra Duff

Uzun zamandır bir köpeğimiz olsun istiyorum ben. Her fırsatta söylerim annene. Annen köpeklerden çekinir. Köpeklerden hoşlanmaz diyemem sadece uzaktan sevmeyi tercih eder. Yanlarına sokulmaz, hatta bir köpek ona doğru yaklaşırsa genelde kaçacak delik arar. Bu yüzden köpek besleme sevdası bahçeli bir evimiz olana kadar rafa kaldırılmıştı. Ortaköy'de oturduğumuz zamanlarda kendimize ait bir kedimiz olmuştu. Mısırdı adı. Ona bakıp büyütmek bile ciddi sorumluluk istiyordu.Sonra anneannene devrettik o sorumluluğu. Kendimize zor bakıyorduk o zamanlar. :) Hayvan sevgisinin çocuk gelişiminde çok önemli bir rolü olduğu, evde evcil bir hayvan ile birlikte büyümenin çok olumlu katkıları oluğunu duyuyoruz, okuyoruz. Ama hali hazırda apartman dairesinde yaşarken, hakkını vererek evcil bir hayvanı sahiplenmeye hazır olmadığımızı ben de kabul ediyorum artık. Bahçeli bir eve geçersek ilerde ilk işim bir köpek almak olacak ama. Çünkü sen de benim gibi bayılıyorsun köpeklere. Şimdiye kadar tatsız b...
Yorum Gönder
Okumaya Devam Et

İlk Karşılaşma

B u notları tutmak için geç kalmışım belli ki. Hamileliğin öncesi ve sonrasıyla 15 aylık bir zamanı, birkaç nota sığdırmak tahmin ettiğimden de zor oluyor. İlk aklıma geldiğinde bu işe başlasaydım daha iyi olurdu belki. En azından bir yerlere not almalıymışım. Doğuma kadar birbirimizle, doğum sonrası Doruk'la o kadar meşguldük ki bir günlük tutmaya ya da herhangi bir hobiye ayıracak zaman ne yazık ki hiç olmadı. Son yazıda kaldığım yer hamileliğin sekizinci ayıydı. Evde hazırlıklar tamamlanmış, sona yaklaşan hamileliğin hediyesini beklemeye başlamıştık. Zaman azaldıkça heyecanımız da artıyordu. Son trimester de rutin kontrollerin aralığı 15 güne inmişti. Bizim de doğumu yapacağımız hastaneye karar verme zamanımız gelmişti. Aslında iki alternatifimiz vardı. Ya John Hopkins ya da Tekirdağ Devlet Hastanesi. Çok alakasız göründüğünü biliyorum. İlk tercihimiz Suzan'ın laperoskopi ameliyatını yaptırdığımız modern bir hastane olan John Hopkins'ti. Ancak Doğum Tekirdağ Devlet Hast...
2 yorum
Okumaya Devam Et

Iyiligi Kalbınden Tasan Kuzu

Yepyeni bir yılın günlerini birlikte tüketmeye başladık bile oğlum. Çok şükür. Özellikle bu yılbaşı eğlenceli ve huzurlu geçti. Bir yılbaşı gecesine yakışır biçimde kar yağdı. Ben zaten yarım gün için işe gitmeyi manasız bulanlardanım. Kar da gitmeme izin vermeyince Perşembe'den Pazara 4 günlük bir yeni yıl tatilimiz oldu.  Yılın son günü neredeyse tüm gün dışarıda karla oynadık. En sevdiğin şeylerden biri. Evde "Bu sene mutlaka gideriz" diye her zaman tam takım kayak kıyafetleri bulunduruyoruz :) Kar topu oynamaya çıkarken kayak kıyafetlerimizi giydik. Üşüme ıslanma riskini azalttık böylece. Bütün çocuklar bahçedeydi. Kimi kartopu oynuyor, kimi kardan adam yapıyordu. Biz ve bir kaç kişilik proje ekibi ise iglo yapmaya karar verdik. Kamyonunun kasasında kiremit haline getirdiğimiz karlar ile igloyu inşa etmeye çalıştık. Ama tahmin ettiğimizden daha zor ve uzun sürecek bir uğraşmış. Sen minecraft evi yapıyoruz diye kendini ve diğer çocukları motive etmeye çalışs...
Yorum Gönder
Okumaya Devam Et